เย็นวันหนึ่งช่วงหัวค่ำ
ผมจูงจักรยานเข้ามาเก็บ
ล็อคเข้ากับรั้วเหล็ก
แต่เอะใจกับบรรยากาศรอบตัวที่ชั้น 1
เด็ก ถาปัต แลดูเดินพลุกพล่านไปมา
อย่างที่ไม่เคยเป็นตามปกติที่ควรจะเป็น
มีบางคนฟาดด้ามไม้กวาดลงกับเก้าอี้ม้าหินอย่างแรง
แบบระบายอารมฌ์โกรธ
.
ผมว่ามันแปลกๆ
บรรยากาศไม่เคยเป็นอย่างนี้มาก่อน
เสียงมาแระ
ได้ยินเสียงเจื้อยแจ้วของใครบางคนที่หน้าระเบียงห้อง A16,ห้องรับแขก
ผมมองขึ้นไปที่หน้าระเบียงห้อง A16,ห้องรับแขก
ไอ้น้องหนึ่ง รุ่นน้องนั่นเอง
พอจะจับความเสียง ได้บ้าง
ว่า
”อย่าหือ อย่ามีปัญหานะเฮ้ย
พล่ามๆๆ อะไรต่อมิอะไรเป็นวรรคเป็นเวร
บราๆๆๆ
แล้วลงท้ายว่า
“อย่าซ่า
ถ้ามีปัญหาแน่จริงมึงขึ้นมาเลย
พร้อมเสมอ
พร้อมทุกเวลา
” “กู..เสรี..ห้อง A16””“
.
.
เสรีสมาชิกห้องA16 เข้าหอมาเวลาไล่เลี่ยกันกับผม
พร้อมกับบคนอื่นๆอีก 2-3 คน
เสรีบ่นอุปพร้อมส่ายหน้า
“ไอ้หนึ่ง แม่งโยนเผือกร้อนๆมาให้กูแล้ว สาดเอ้ย …แม่ง“
.
เมื่อสมาชิกห้อง A16 ขึ้นมาถึงหน้าห้องA16
ไอ้น้องหนึ่ง ชิงทักทายก่อน
ลงมือก่อนได้เปรียบ
“อ้าวพี่ไปไหนกันมา
ห้องหอไม่รู้จักกลับกันมา เลยน่ะ”
น้องรักของห้องA16,ห้องรับแขก
ปากดีอย่างนี้ทุกคน
“ครับพี่ ผมเพิ่งมาถึงครับ”
เสรีตอบแบบประชดประชันพร้อมๆกับกำลังไขกุณแจเปิดห้อง
พอประตูห้องเปิดได้แล้ว
ไอ้น้องหนึ่งหย่อนก้นลงนั่งแป๊บนึง
แล้วเอ่ยว่า
“ผมกลับก่อนนะพี่”
แล้วมันจึงออกจากห้องไปอย่างไวอะไรจะขนาดนั้น
ทิ้งให้เสรีบ่นอุปอยู่ในห้อง
“ไอ้หนึ่งแม่ง โยนระเบิดเผือกร้อนๆให้กูแล้ว ตัวมันเผ่นอ้าวเลย”
“แม่ง… กูรับเผือกร้อนเต็มๆ”
.
วันนั้นไม่ปรากฎว่า
มีใครจากชั้นหนึ่งขึ้นมามีเรื่องกับ ห้องA16,ห้องรับแขกแต่อย่างใด
สันติภาพยังมีอยู่
.
.
.
หลังจากไอ้น้องหนึ่งกลับไป
วิถีชีวิตปกติได้กลับมา
.
.
-วงเหล้ามาก่อน
-วงไพ่ตามมา
-ได้คนไปซื้อข้าวตอน 5 ทุ่มเป็นผลสรุป
มีบ้าง บางวันที่ผมหิวก่อนเวลาจึงขันอาสาไปซื้อให้ก่อน 5 ทุ่มบ้าง
(ต้องไปรอร้านป้าระยำตั้งแต่ยังไม่เปิดขาย)
ในวันที่ทนหิวไม่ไหวและไม่อยากรอคนแพ้
.
.
.
-นอน
-ตื่นไปเรียน
-ตั้งใจเรียนในห้องเรียนไม่เหลวไหล
-ชีวิตสุขขี
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
อุดหนุน Sponsor กันด้วย(ถ้ามี) เพื่อให้ผู้เขียนสามารถเขียนต่อไปได้นานๆโดยไม่ต้องเฉือนเนื้อเองกันนะครับ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++